Geoblog.pl 
cavalcanti Podróże Petersburg i okolice, czerwiec 2010 2-godzinna wizyta w romantycznym ośrodku uniwersyteckim z "polską flagą" nadaną przez Stefana Batorego
cavalcanti Podróże Petersburg i okolice, czerwiec 2010 2-godzinna wizyta w romantycznym ośrodku uniwersyteckim z "polską flagą" nadaną przez Stefana Batorego 
2010
30
cze
2-godzinna wizyta w romantycznym ośrodku uniwersyteckim z "polską flagą" nadaną przez Stefana Batorego
Estonia, Tartu
Przejechano 1536 km
W drodze do Tartu przejeżdżaliśmy nad jeziorem Pejpus, to tutaj w słynnej bitwie na lodzie Aleksander Newski pokonał Zakon Kawalerów Mieczowych (1242), polecam film Aleksander Newski, Siergieja Eisensteina (1938). Propaganda w pełnej krasie.
Tartu (Dorpat) (niem. i szw. Dorpat, d. ros. Дерпт) – jest drugim co do wielkości miastem Estonii (102 tys. mieszkańców, znaczny odsetek studentów). Słynie z uniwersytetu, założonego w 1632 przez króla Szwecji Gustawa II Adolfa. W 1828 powstała tu najstarsza polska korporacja akademicka Konwent Polonia. W okresie radzieckim miasto zamknięte dla obcokrajowców (baza lotnicza). Na tutejszym cmentarzu Raadi pochowano Augusta Sabbe - ostatniego partyzanta podziemia antykomunistycznego i niepodległościowego poległego 28 sierpnia 1978 w walce z KGB.
Z historii:
W latach osiemdziesiątych XIII wieku Dorpat (nazwa nadana przez niemieckich krzyżowców) dołączył do Hanzy, stając się ośrodkiem kultury niemieckiej aż do końca XIX wieku.
Po traktacie w Nystad w 1721 miasto (znane od tej pory jako Derpt) znalazło się w granicach imperium rosyjskiego. W wielkich pożarach w latach 1708, 1763 i 1775 spłonęła niemal cała średniowieczna zabudowa. Miasto odbudowano w stylu późnego baroku i klasycyzmu. W 1869 w Derpcie odbył się pierwszy estoński festiwal muzyczny, w 1870 otworzono teatr narodowy, a w 1872 założono w mieście Stowarzyszenie Pisarzy Estońskich. W roku 1893 zmieniono nazwę miasta na Juriew i zaczęto je konsekwentnie rusyfikować, m.in. w 1895 język rosyjski stał się językiem wykladowym na uniwersytecie.
Polskie ślady: W 1582, po pokoju w Jamie Zapolskim miasto stało się częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego, a później Rzeczpospolitej Obojga Narodów. W tym okresie (1583) w mieście ufundowana została szkoła jezuicka Gymnasium Dorpatense, a król Stefan Batory nadał miastu flagę w polskich barwach narodowych. Od 1598 miasto było stolicą województwa dorpackiego (do 1660).
Na początku XVII w. toczyły się polsko-szwedzkie walki o Dorpat. Ostatecznie miasto znalazło się w granicach szwedzkich w 1625 r.
[wikipedia]
Bardzo romantyczne miasto. Muzyka na rynku, całująca się para jako główna rzeźba fontanny pod ratuszem, wzórze pocałunków na wzgórzu katedralnym (na wzgórzu katedralnym nie ma katedry, tzn. jest, ale zachowane ruiny).
Miasto można bardzo szybko obejść. W Tartu znajdują się posągi wielu ważnych dla odrodzenia polityczno-kulturalnego Estonii twórców.
Polecam, bardzo miły klimat.
Polecam także estońskie czekoladki, tanie, smaczne, ze starym Tallinnem lub napisem EESTI na opakowaniu.
Od stycznia 2011 w Estonii wchodzi euro, w sklepach już są ceny podane w koronach i euro, żeby po przejściu nie było żadnych skoków cenowych.
przez Tartu przebiega tzw. Południk Struvego (26°43′12.61″E – długość obserwatorium w Tartu) – sieć triangulacyjnych punktów pomiarowych, ciągnąca się od Fulenes na przedmieściach Hammerfest na Przylądku Północnym (70° 40' 11" N, 23° 38' 48" E) do Starej Nekrasiwki niedaleko Izmaiłu nad Morzem Czarnym (45° 20' 48" N, 28° 55' 48" E).
Południk Struvego rozciąga się na długości 2821,833 km i przebiega aktualnie przez 10 państw: Składa się z 265 głównych punktów pomiarowych, tworzących 258 trójkątów triangulacyjnych, oraz 60 punktów dodatkowych. Powstał w latach 1816–1852, na terenie ówczesnej unii Szwecji i Norwegii oraz Rosji, pod nadzorem rosyjskiego naukowca Friedricha Georga Wilhelma von Struve i rosyjskiego oficera Carla F. Tennera. Służył do określenia (pomiaru) dokładnego kształtu i rozmiarów Ziemi. Pierwszy punkt znajduje się w obserwatorium w Tartu. W 2005 roku Południk Struvego został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. [wiki] 
Tartu (Dorpat) (niem. i szw. Dorpat, d. ros. Дерпт) – jest drugim co do wielkości miastem Estonii (102 tys. mieszkańców, znaczny odsetek studentów). Słynie z uniwersytetu, założonego w 1632 przez króla Szwecji Gustawa II Adolfa. W 1828 powstała tu najstarsza polska korporacja akademicka Konwent Polonia. W okresie radzieckim miasto zamknięte dla obcokrajowców (baza lotnicza). Na tutejszym cmentarzu Raadi pochowano Augusta Sabbe - ostatniego partyzanta podziemia antykomunistycznego i niepodległościowego poległego 28 sierpnia 1978 w walce z KGB.
Z historii:
W latach osiemdziesiątych XIII wieku Dorpat (nazwa nadana przez niemieckich krzyżowców) dołączył do Hanzy, stając się ośrodkiem kultury niemieckiej aż do końca XIX wieku.
Po traktacie w Nystad w 1721 miasto (znane od tej pory jako Derpt) znalazło się w granicach imperium rosyjskiego. W wielkich pożarach w latach 1708, 1763 i 1775 spłonęła niemal cała średniowieczna zabudowa. Miasto odbudowano w stylu późnego baroku i klasycyzmu. W 1869 w Derpcie odbył się pierwszy estoński festiwal muzyczny, w 1870 otworzono teatr narodowy, a w 1872 założono w mieście Stowarzyszenie Pisarzy Estońskich. W roku 1893 zmieniono nazwę miasta na Juriew i zaczęto je konsekwentnie rusyfikować, m.in. w 1895 język rosyjski stał się językiem wykladowym na uniwersytecie.
Polskie ślady: W 1582, po pokoju w Jamie Zapolskim miasto stało się częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego, a później Rzeczpospolitej Obojga Narodów. W tym okresie (1583) w mieście ufundowana została szkoła jezuicka Gymnasium Dorpatense, a król Stefan Batory nadał miastu flagę w polskich barwach narodowych. Od 1598 miasto było stolicą województwa dorpackiego (do 1660).
Na początku XVII w. toczyły się polsko-szwedzkie walki o Dorpat. Ostatecznie miasto znalazło się w granicach szwedzkich w 1625 r.
[wikipedia]
Bardzo romantyczne miasto. Muzyka na rynku, całująca się para jako główna rzeźba fontanny pod ratuszem, wzórze pocałunków na wzgórzu katedralnym (na wzgórzu katedralnym nie ma katedry, tzn. jest, ale zachowane ruiny).
Miasto można bardzo szybko obejść. W Tartu znajdują się posągi wielu ważnych dla odrodzenia polityczno-kulturalnego Estonii twórców.
Polecam, bardzo miły klimat.
Polecam także estońskie czekoladki, tanie, smaczne, ze starym Tallinnem lub napisem EESTI na opakowaniu.
Od stycznia 2011 w Estonii wchodzi euro, w sklepach już są ceny podane w koronach i euro, żeby po przejściu nie było żadnych skoków cenowych.
przez Tartu przebiega tzw. Południk Struvego (26°43′12.61″E – długość obserwatorium w Tartu) – sieć triangulacyjnych punktów pomiarowych, ciągnąca się od Fulenes na przedmieściach Hammerfest na Przylądku Północnym (70° 40' 11" N, 23° 38' 48" E) do Starej Nekrasiwki niedaleko Izmaiłu nad Morzem Czarnym (45° 20' 48" N, 28° 55' 48" E).
Południk Struvego rozciąga się na długości 2821,833 km i przebiega aktualnie przez 10 państw: Składa się z 265 głównych punktów pomiarowych, tworzących 258 trójkątów triangulacyjnych, oraz 60 punktów dodatkowych. Powstał w latach 1816–1852, na terenie ówczesnej unii Szwecji i Norwegii oraz Rosji, pod nadzorem rosyjskiego naukowca Friedricha Georga Wilhelma von Struve i rosyjskiego oficera Carla F. Tennera. Służył do określenia (pomiaru) dokładnego kształtu i rozmiarów Ziemi. Pierwszy punkt znajduje się w obserwatorium w Tartu. W 2005 roku Południk Struvego został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. [wiki]
Zdjęcia (23)
Komentarze (0)
Zasoby: 
34.328 
22.043 
1.100.536 
3.423 
